«Қоғамда екі позиция қалыптасты. Тәуелсіз басылымдарды ата жау көргендіктен, сотқа беріп, жауып тастауға ынталы болған «Ескі Қазақстан» мен төрде отырған Парламенттің қазіргі депутаттары мен министрлерінен құралған «Жаңа Қазақстан» арасында текетірес бар деген сөзімді, Айдос (депутат Сарым), қайтып алдым», – дейді Әміржан Қосанов.

Ол Алматы сияқты қайнап тұрған, тәуелсіз, ешкімнен тайсалмай сөз сөйлейтін азаматтардың алдына министрлік өкілдері мен депутаттардың келуі Жаңа Қазақстанның жеңісі деп отыр.

«Меңінше, бұл заң қызық жағдайда қалыптасып отыр. Біріншісі ескі тәртіпте болса, екіншісі – 30 жыл бойы бір адамға табынған жүйеден құтылған еркіндікті, азаттықты аңсаған, Президент немесе Премьер-министрдің емес, қоғамның шындығын айта алатын, халықтың дауысын жеткізе алу. Сөз бостандығы дегенді 30 жыл айта алмай келдік. Сондықтан заңның атын «Масс-медиа» деп емес, «ҚР сөз бостандығы туралы» Заңы деп атағанымыз жөн болар», – дейді саясаткер.

Оның айтуынша, бұлай аталса, журналистерге идеологиялық, морольдік күш береді.

«Енді баптарға келейік, 5-бапта тіл деген бар. Мемлекеттік тілдегі телерадиолардың апталық таралуы басқа тілдегі телерадиодан кем болмауы тиіс делінген. Сонда қазақ тіліндегі хабарлар басқаларымен бірдей таратылса болды ма? Неге олардан басым болмайды? Заңның 6-бабына қарасам, Үкімет екі міндетпен ғана айналысатындай көрінеді. Кейде ақпарат саласындағы мемлекеттік саясатты жүргізуде ведомствоаралық келіспеушіліктер болады. Үкімет соны үйлестіріп тұру керек», – дейді Әміржан Қосанов.

 

«Масс-медиа туралы» заңның 7-бабында уәкілетті органдардың құзіреті айтылған. Біразы дұрыс, бірақ неге біз мынандай сөзден қорқамыз: «Уәкілетті орган журналистердің ақпаратты тарату жөніндегі конституциялық құқығын қорғауды өз міндетіне алады». Неге біз министрлікті реттеп, тежеп, қағаздар жіберіп, топик жаздыратын орган ретінде қарауымыз керек? Керісінше, министрлік журналистерді қорғауы қажет. Сотталып жатқан журналист болса, соған баруы тиіс», – дейді Әміржан Қосанов.

Ол Экология министрлігі эколог, орманшылардың құқығын қорғаса, Ақпарат министрлігі журналистерге жаны ашуы тиіс деп айтты.

«Ақпарат министрлігіндегі министрден бастап, орынбасары, көмекшілеріне дейін журналистердің адвокаты болуы тиіс. Одан кейін баспасөз хатшысы деген қызмет бар. Ол министрліктің немесе әкімдіктің емес, сол бір басшының сойылын соғады. Сын айтқан адамның аузын жапқысы келеді. Меніңше, осының бәрі заңда жазылуы керек», – дейді саясаткер.