«نۇرسۇلتان ءابىش ۇلى بۇلاي بولادى دەپ ويلاعان جوق. ويىنا كىرىپ تە شىققان جوق. وسى حالىق «شال، كەت!» دەپ ايتادى دەپ، ريزا بولماي، ەسكەرتكىشىن قۇلاتادى دەپ ويلاعان جوق. ول كىسى «حالقىم مەنى سۇيەدى، جاقسى كورەدى، مەنەن باسقا قازاقستاندا ەڭبەك ىستەگەن ادام جوق» دەگەن ويدا بولدى. ال ەندى ءقازىر مىنانىڭ ءبارىن كورىپ، ەستىگەننەن كەيىن بار عوي – ول حالقىنا وكپەلەپ جاتىر. ءبارى وكپەلەر ەدى. سولاي عوي!؟ سوندىقتان رەنىشى بار»، – دەيدى امانگەلدى شابداربايەۆ.
ونىڭ ايتۋىنشا، نازاربايەۆ پەن رەسەي پرەزيدەنتى ءپۋتيننىڭ ەكەۋىنىڭ قارىم-قاتىناسى جاقسى كەزىندە بىرىنە-بىرى «بىر-بىرىمىزگە كومەكتەسەمىز» دەگەن شىعار دەپ بولجايدى.
«ول ءوز قامىن، بالالارىن ويلادى. ەكى بالاسىن الدىن الا جىبەرەتىن جاققا جىبەردى. كىم بىلەدى؟! ديماش احمەت ۇلى كەتكەن كەزدە نۇرسۇلتان ءابىش ۇلى ەكەۋىنىڭ اراسى اكە مەن بالاداي بولعان. ال جارتى جىل ىشىندە اراسى اجىرادى. بالاسى بيلىككە كەلگەننەن كەيىن انا كىسىگە (ديماش قونايەۆقا) كومەكتەسپەي قويدى. تەلەديداردان سويلەتپەدى. سوندا كىشكەنە كەشىرىمدى بولۋى كەرەك ەدى عوي. ول كىسىگە كوپ كەرەك پە!؟ ماشينا بەرە سال، بىر-ەكى رەت تەلەديداردان سويلەتە سال، كىتاپتارىن شىعارا سال. نەسى كەتەدى!؟ ونى ىستەمەدى. ءوزى سولاي ىستەمەگەننەن كەيىن ءقازىر ءوزىنىڭ باسىنا كەلۋى مۇمكىن. قازىرگى پرەزيدەنت ەكەۋىنىڭ اراسى وتە جاقسى بولىپ، وسى ۋاقىتقا دەيىن كوتەرىپ اكەلىپ تۇرىپ، ءوز ورنىنا قالدىردى. قاڭتاردا جاسالعانى ءۇشىن قاسىم-جومارت كەمەل ۇلى «نەگە بۇلاي بولىپ كەتتى» دەپ وكپەلەۋى مۇمكىن. ەندى ونىڭ ءوزىنىڭ قۇقىعى بار»، – دەيدى ول.
