ءبىزدىڭ قازاق-قىرعىزدا حالىققا قىزمەت ەتۋدى وزىنە بورىش ساناعان وقىتۋشى ازاماتتار وتە از. بۇگىنگى جاڭا تالاپ جاستار بولماسا، بۇرىنعى وقىعاندارىمىزدىڭ كورگەنى جامان، تاربيەسى ناشارلىقتان كوبى قىزمەت ەتۋدى قورلىق دەپ ءتۇسىنىپ، ءوز پايداسىن حالىق پايداسىنان جوعارى ساناپ، ەلدى جابىرلەۋدەن، جەۋدەن باسقانى بىلمەي كەلەدى. بۇلاردى كورگەن حالىق «اللاڭنان ويبايىم ارتىق» دەيتىندى شىعاردى.ەندى ەرتەڭ ەلگە بارعالى وتىرعان جاستارىمىزدىڭ مىندەتى نە؟
ولاردىڭ مىندەتى: ءبىرىنشى وزدەرىنە تاپسىرىلعان قىزمەتتەرىن جاقسى وتەۋ بولسا، باسىنان جۇرتقا سۇيكىمدى، جۇعىمدى بولىپ، وزدەرىنىڭ شىن اقجۇرەك، شىن جۇرتشىل، شىن ەڭبەكشىلەر قورعانى - كەلەر كۇننىڭ ءۇمىتى، ەلدىڭ شىراعى - نۇرى بولاتىن جاستار ەكەنىن تانىتۋ؛ قاراڭعى، نادان باۋىرلارىنا ۇگىت-ناسيحات ايتىپ، كوزىن اشىپ، كوڭىلىن وياتىپ، كومەك بەرىپ، ەلدى وزدەرى جابىرلەمەك تۇگىل،جابىرلەۋشىلەردەن قورعاپ، ناشاردى، مومىندى جاقتاپ، ەرسى مىنەزدەردەن ساقتانىپ، شىن ازامات اتاعىن الۋعا تىرىسۋ.
ەلگە شىققان جاستاردىڭ اراسىنداعى ەستيارلارى كەيىنگى ىنىلەرىنە باسشىلىق ەتىپ، باسالقى ايتۋعا بورىشتى. ەلگە شىققان جاستار كورگەندەردىڭ «بالالارىمىز دا وسىلارداي بولسا» دەگەن وي تۋعىزارلىقتاي، جۇرتتىڭ ماحابباتىن وزدەرىنە قاراتاتىن بولسىن. مىنە، ەندىگى جاستاردىڭ مىندەتى وسى.
بۇل جولدان اداسقان جاستار ادام بولمايدى، ەلدىڭ كوڭىلىن قالدىرادى، كۇدەرىن ۇزدىرەدى. وسى باستان ادامگەرشىلىككە، تازالىققا، دۇرىستىققا قۇمار بولماعان جاس ۇلعايعاندا، قارتايعاندا ەشكىمدى جارىلقاي المايدى.
«ەرتە وڭباعان كەش وڭباس، كەش وڭباعان ەش وڭباستىڭ» كەبى كەلەدى دە وتىرادى. سونىڭ ءۇشىن ەلگە شىققالى وتىرعان جاستارعا قايىرلى ساپار تىلەپ، بۇلار جۇرتقا شىن پايدالى قىزمەتكەرلەر بولار دەگەن ۇمىتپەن كورىسكەنشە قوش ايتىسىپ، شىعارىپ سالامىز.
جاساسىن، جارىق ويلى جاس ۇلان!
ءمىرجاقىپ دۋلات ۇلى،
«جاستارعا» ماقالاسىنان ءۇزىندى، 1921 ج.
